Una National Park
Maar we beginnen in Una national park. Zoals opgemerkt stijgen de temperaturen in Bosnië en Herzegovina naar zomerse hoogten. Tijdens het verblijf in Una national park vaak tot wel 30 graden bij volop zon. Best lekker want we zijn langzaam aan het warmer wordende weer gewend. Een kleurtje hebben we allebei. Bij deze temperaturen zijn intensieve wandelingen met de honden onverantwoord. Dit is niet erg want we hebben wel zin in een week rustig aan, na Sutjeska national park en de steden en omgeving van Mostar en Sarajevo.
In Kulen Vakuf betrekken we een vrijstaand huis met tuin. Dit voelt als thuis, een compleet huis voor jezelf. De eerste ochtend zit Kitty aan de ochtendkoffie in de tuin. In haar ooghoek ziet ze een camera haar bewegingen volgen. Bekeken worden is niet prettig, privacy is een groot goed. Gelukkig vindt Martijn de stekker en de camera gaat uit zolang we overdag thuis zijn.
Hier geen klokkenluiders maar een zingende minaret. Het went snel.
Kulen Vakuf
Una national park staat in het teken van water. De Una rivier meandert door het langgerekte park. Dat komt goed uit en we zoeken dagelijks verkoeling op.
Door een deel van de rivier loopt de grens met Kroatië, het is op een steenworp vandaan. Het water is ijskoud en stroomt hard. Prachtige watervallen zijn gelegen in het park, zoals Štrbački buk en de Una watervallen bij Martin Brod. Hier nemen wij graag een kijkje. Bij Štrbački buk is een uitgebreide vlonderwandeling. Helaas mogen de honden daar niet op mee. Kitty gaat op pad om plaatjes te maken en valt stil bij het magnifieke watergeweld.
Onderweg naar Martin Brod ziet Martijn een Baileybrug. Dit is een met de hand op te bouwen brug die vaak als noodbrug wordt aangelegd. In de Bosnische oorlog zijn er een aantal door Nederlandse troepen gebouwd om het water over te kunnen steken.
In Una national park lijken vervallen huizen en ruïnes over het landschap gestrooid. Kitty vindt dit fascinerend om te zien. Een sfeerimpressie.
In onze goed uitgeruste keuken bakt Martijn in de oven een paar keer een hele kip gaar voor de honden. Dat vinden ze heerlijk en het is een feestje. We koken regelmatig voor de honden, bijvoorbeeld pasta of rijst met vlees en kookroom erdoorheen. Smullen. Thuis gaan ze weer gedeeltelijk over op rauw vlees, dat is op reis niet te doen.
Bosnië en Herzegovina is voor nu afgerond. Zeker is dat we terugkomen, dit land is verrassend veelzijdig en boeiend. De sfeer is goed en het voelt authentiek. Het is ook nog op een goed berijdbare afstand voor een paar weken vakantie: in 1.500 kilometer rijden ben je er. Bosnië en Herzegovina is een aanrader.
Vanlife
Het vervolg van de reis ligt open. De Baltische Staten (Litouwen, Letland en Estland) zijn het doel voor de laatste fase van de reis. Het is een hele weg erheen en je doorkruist een aantal landen. We besluiten niks te boeken en op de bonnefooi te reizen. In elk geval één nacht zullen we in de bus slapen. Uiteindelijk trekken we twee weken rond met een paar keer twee nachtjes in een accommodatie tussendoor. Hebben we dat bed in de bus weer niet voor niks bij.
Als je wildkampeert ben je een groot deel van de dag op pad. Dan heb je tijd om een hoofdstad te bekijken en nog wat kilometers op te schuiven. Ondertussen bespaar je op overnachtingskosten. De zomer komt eraan en dat merk je aan stijgende huurprijzen en minder vrij aanbod. Vanlife.
We slapen in de bus maar deze is nog niet efficiënt als camper ingericht. Er zijn veel spullen die je steeds naar de voorstoelen moet verplaatsen. Om het simpel te houden qua koken en afwas improviseren we met voeding. Kant-en-klaar eten uit de supermarkt dat je niet hoeft te verwarmen. Een belegd broodje, maaltijdsalade, tapas. Iets take-away in de stad. De honden eten mee, krijgen blikvoer in het gras of worst uit het vuistje. Door gebruik van wegwerp bestek en bekers creëren we geen afwas.
We kennen gezondere weken want thuis hanteren we een ketogene leefstijl. Wie daar meer over wil weten is aan het goede adres. Maar het is vakantie en het heeft wat om nog even alle structuur te laten gaan. Dat komt thuis weer goed. Na deze lange tijd is het thuisritme sowieso weg. Je moet nadenken wat je thuis ook alweer ontbeet.
Tandenpoetsen doen we bij de auto met een jerrycan water met kraantje. Soms bij een tankstation of openbare watertap. Dagelijks kopen we twee kilo ijsblokken om de inhoud van de koelbox koud te houden. Dat werkt echt goed als je geen stroom hebt. ‘s Ochtends genieten we koffie zoals op de camping. Campinglife. De vakantievibes schieten erin.
Boedapest en Bratislava
We koersen naar Bratislava (Slowakije) en nemen onderweg ook een kijkje in Boedapest (Hongarije). Bij beide steden die slechts op tweeënhalf uur rijden van elkaar liggen, slapen we langs de snelweg. Slowakije is een goede plek hiervoor want bij haast elk groot tankstation is voor een paar euro een douche beschikbaar.
Boedapest
Boedapest is een grote stad met groot stadscentrum. Bezienswaardigheden liggen mijlenver uiteen. Na negen kilometer wandelen tussen de meest sierlijke gebouwen (het lijkt een beetje op Italië) bewaren we de rest voor een eventuele volgende keer. Er zijn tram- en metroverbindingen in Boedapest maar met de honden slaan we die liever over.
Bratislava
Bratislava heeft een fleurig compact oud centrum. Een middeleeuws kasteel waar we een ronde omheen lopen. Bratislava valt in de smaak. Gezellige straatjes en pleinen met levendige horeca.
Auschwitz
We rijden verder richting Auschwitz waar alvast een rondleiding is gepland voor een paar dagen later. Dit moet je vooraf doen want het is altijd druk en plaatsen zijn beperkt. Ook mag je deze herdenkingsplaats niet zomaar zonder gids betreden.
Nog een paar nachten slapen we in de bus. In noord Slowakije en vlakbij Krakau bij een vrij kamperen veld in het bos. Handig die Park4Night app waar je dit soort opties gemakkelijk vindt.
Rondom Auschwitz boeken we twee nachten in een flat omdat de honden niet mee kunnen. Hier is het leuk wandelen, je loopt zo een onbewaakte spoorwegovergang over in de polder achter de flat. Goed uitkijken doen we zeker.
De rondleiding is goed georganiseerd. Via een audiofoon met koptelefoon kun je de gids goed horen. Dat is handig want grote groepen volgen elkaar op. Onze gids is de 60 jaar gepasseerd. Duidelijk is dat hij nog dichterbij de oorlog staat. Met gevoel vertelt hij over de gruweldaden van weleer. Het woord dehumanisering komt regelmatig voorbij als hij aan de hand van sprekende voorbeelden toelicht hoe men handelde. Aan het einde van de rondleiding sluit hij het verhaal af met een verwijzing naar de voormalige Sovjet-Unie. Polen werd daar na de tweede wereldoorlog nog tot 1989 door bezet. De boodschap is helder.
Het bezoek maakt indruk. Het is ongelooflijk hoe dit gebeuren plaats heeft kunnen vinden. Er zijn overeenkomsten tussen Hitler en andere dictators. Je wordt met de neus op de feiten gedrukt. We genieten nog maar extra van onze gewaardeerde vrijheid.
Warschau
Nu we in de buurt zijn willen we Krakau ook zien. Maar Martijn is ziek waardoor het niet gaat. We rijden door naar Warschau. Na nog een nacht in de bus betrekken we een fris nieuwbouwappartement in een Vinex flatwijk. De wijk is splinternieuw en volop in ontwikkeling. Op ons panorama hoekbalkon zien we een stroom aan kinderwagens, (flat)hondjes en hippe jonge mensen passeren. Bijzonder.
Voetgangers steken zelfverzekerd het zebrapad over alsof ze voorrang hebben. Wat ook zo is. Maar in veel Balkanlanden en Italië pas je als voetganger goed op of een auto wel stopt. In zuid Italië werd Kitty eens bijna aangereden op een zebrapad. De auto kwam hard aan zonder te remmen. Voorrang krijgen is daar niet vanzelfsprekend. Des te meer valt het op dat het in Polen gelukkig weer normaal is.
Warschau: gave stad. Voor nu beperken we ons tot een stadswandeling in het oude en nieuwe centrum. Het nieuwe centrum heeft een skyline die doet denken aan New York. Op internet zien we diverse leuke musea waar we nu geen tijd voor hebben want de luxe accommodatie is nek aan nek volgeboekt. We komen nog een keer terug voor Warschau, misschien wel op de terugreis naar huis over een paar weken. Het luxe appartement is dan (medio juli) twee keer zo duur dan nu en dat is geen optie voor ons. Nu slapen we er voor 67,- per nacht, een uitstekende prijs voor deze regio.
De Baltische Staten
We zijn nu in Letland en hebben onderweg alvast een stukje Litouwen gezien. Er resteren nog drieënhalve week voor de Baltische Staten. Na de roadtrip hebben we weer zin in een weekverblijf. Dan kun je rustig aan doen en fatsoenlijk koken enzo. We strijken neer in hoofdstad Riga en daarna zien we verder. Tot de volgende blog!
Sommige bezienswaardigheden herkenbaar.
Geweldig hoe jullie het doen.
Blijft leuk om te zien hoe jullie al die (mooie) grote plaatsen weten te bezoeken, maar de uitschieter is toch wel het bezoek aan Auschwitz van jullie , op de foto’s voel je al de beklemmende sfeer die daar geheerst heeft , laat staan dat je daar ook echt geweest bent zoals jullie…
dat Una national park is wel heel mooi met al die waterpartijen, daar heb je als natuur liefhebber wel tijd te kort om alles goed te kunnen zien en te bezoeken. Fijn dat de bus nog steeds goed aan de eisen voldoet tijdens het wildkamperen wat jullie nu een aantal keren hebben gedaan, al is het soms wel improviseren met bepaalde dingen denk… alvast weer een hele goeie reis naar de volgende bestemming!!
Een meer pakkende titel hadden jullie niet kunnen verzinnen. Vanlife indeed. Wat weer een prachtige natuurfoto’s. Meeste indruk op mij waren toch wel de Una rivier en de Starbucks watervallen (ik kan de echte naam met die rare tekens niet geschreven krijgen). Wat een prachtige gebouwen weer en wat zien die er nog prachtige uit. De statiefoto voor het presidentieel paleis van die dame met die hondjes springt er ook wel uit. Wat fijn dat je daar gewoon bij de benzinepomp kunt douchen dat past wel bij het vanlife. En wat goed dat jullie ook Auschwitz hebben gedaan. Dat maakte op ons ook een onuitwisbare indruk. Complimenten wederom voor de prachtige foto’s en bijzondere verhalen. Heb weer genoten. Dankjewel. Op naar het Baltisch avontuur. Geniet ze de laatste paar weken.
Wel een luxe om weer eens een heel huis voor jezelf te hebben. Niet zo fijn om dan constant een camera op je gericht te hebben. Gelukkig heb je een stoere vent die dat zonder probleem voor je oplost.
Wat een prachtig park en rivier de Una. Die watervallen. Die bruggen. Wat goed dat die Baileybruggen bewaard gebleven zijn. De honden zullen daar vast genoten hebben in het water. Allebei doen ze niets liever dan zwemmen. Dan s’avonds ook nog een heerlijk kippetje om te delen. Das pas hondenvakantie.
Handig dat als je onderweg bent gewoon bij de benzinepomp kunt douchen. Zal vast veel gebruik van gemaakt worden.
Boedapest is een prachtige stad. Veel oude gebouwen. Pas nog een documentaire van gezien op tv. Die mooie parkeerplaatsen in Bratislava. Geweldig al die beschilderingen. Lust voor het oog.
Auschwitz das zwaar he. Hoe is het mogelijk dat mensen dit elkaar allemaal aan kunnen doen en dan s’nachts nog kunnen slapen.
Wat me niet duidelijk was die kruisheuvel on Litouwen. Is dat in een park met meer kunst of zomaar een plek ergens in de stad. Kan iedereen daar zomaar bij en blijft dat dan ook heel. Bijzonder.
Wat ik zag is dat die blauwe Donau niet zo blauw is dan in al die liedjes gezongen wordt.
Kijk weer uit naar het volgende verhaal. Audoe xxx